Evet uzunca zaman ne fırsatım ne de blog yazabilecek kafam oldu okurlar. Bunu da yolda yazıyorum zaten. Baya bi yorgun ve isteksizim. Çok şey istiyorum ama yapabildiklerim sonucu güneşe kafa atan pireyim.
Olsun. En azından bencil, kurnaz olduğunu sanan sikkolardan biri değilim. En azından aklı başı yerinde biriyim. Belki de kendimi kandırıyorum. Belkide bi sike yaramayan bi malım. Belki de gerçekten önemli birisi değilim. Böyle ergen gibi yazdığıma bakmayın, bunları siz de düşünüyosunuz. Orospu çocukluğuna gerek yok siz hiç mi dipte hissetmediniz?
Hiç mi amına koyim böyle hayat mı olur demediniz? Dediniz...
Kendinizi çaresiz hissettiniz. Kendinizi bi işe yaramaz hissettiniz. Kendinizi böyle hissettiğiniz için yapabildiğiniz şeyleri de yapamadınız. La sor sor Mustafa'ya sor. Lol'de w yi dağa taşa atmadım mı Mustafa sen söyle kurban olam. Ölümüne feedlemedim mi? ....
Mustafa demişken :dpdpdpdpdpd
Kendisi sevimli bir göt olur :dpdpp Ama buraya yazmiycam.
Dediğim gibi kendinizi sahildeki bi kum tanesi gibi hissettiniz. Bazı orospu çocukları üstünüze basıp geçti, bazı düşünemeyen küçük varlıklar sizden şans eseri bi boklar yapmaya çalıştı. Ama siz önemli değildiniz.
Herkes sizin iyiliğinizi düşündü ama gene siz sikildiniz. Ders çalış dediler. Onu yap, bunu yapma dediler. Böyle giyinme, o ruju sürme dediler. Sen arkadaş delisisin, hayır demeyi öğren dediler, sen cevap veremedin çünkü konuşursan ağliycaktın. Konuşmadığın için seni suçlu sandılar. Çünkü göz yaşların içine akıyordu. Ve gene bağırdılar ağzına sıçtılar çünkü sen küçüktün seni korumak istiyolardı. Ama sen ölüyodun aslında.
Ve belki her gece ağlayarak ölüyordun ve her sabah ölü uyanıyodun.
Ve belki herkes orospu çocuğuydu ve hiçkimse bi sike yaramıyodu.
Sen sadece ailen tarafından, etrafındaki sevimsiz orospu çocukları tarafından bok içinde yarıştırılıyordun.
En iyi bok olsan nolur ki? Boksun sonuçta...
Ve sen, sen değildin. Hayat, hayat değildi.
Sen başkasıydın, hayat adil değildi.
Bazen çok masumdun sokakta dilendirilen çocuk kadar, bazen de öfkeliydin yapılan her haksızlığa.
Ama hayat bu işte. Bok içinde yüzüyosun. En iyi bok olmaya çalışıyosun.
Ve belki, ölüm çaremizdir. Belki kurtuluşumuzdur. Ve gene sevdiklerini düşünüyosun, gene sen, sen değilsin.
Ölüm, sefalet, açlık, bencillik, yalan...
Her şey burda. Ölümden korkmuyorum ve pes etmek istemiyorum.
Yukarda biri var ve espri anlayışını beğendim. Ama pes etmiycem.
Burda ayakta kalabilirsem, gerisi zaten kolay.
Ve gerçekten "Hayat olduğu gibidir, olması gerektiği gibi değil."
Ve, ve, ve..., hepinizin amk.
Öpt.