Eveeet ^^
Ben geldiim.
Ya vallaçok denedim ama şirin olamadım şuan hsgdfhas
Aslında çok sevimliyimdir ^^
Ölürsünüz yani sevimliliğime sdhgafhsdkjlsa
Şaka şaka annem tekmeleyerek uyandırıyo, babam da hortumla dövüyor. Çirkinim ben :/
Ya onu bunu geçin de erken uyanıp hiç istemediğimiz şeyleri yapmaya (nefes almak dahil) devam mı? OO devam devam...
Ne malız yaa, ben de kendimi akıllı diye kendime yutturuyorum. Resmen kendimi kandıran iç sesimi bile kandırıyorum.
Korkun la benden.
En çok da şunu merak ediyorum. Acaba blogumu sürekli olarak takip eden, merakla okuyan birisi varmıdır?
Daha ben kendimi tam olarak kabul edememiş, sevememişken başkasının beni sevmesi kabul etmesi beklediğim bir şey evet haklısınız. Daha ben kendimi istemezken, daha babam beni istemezken birisinin beni istemesini istiyorum.
Elimde olmayan nedenlerden dolayı bu noktaya geliyorum ve bu süreçte benim etkim olmadan bilinç altım sevgiye ihtiyaç duyuyor. Tamamlanamayan boşlukların dolması için can çekişiyor. Boşluğu içimde oluşturduğu basınç beni depresyona itiyor. Annem beni doktora, doktor beni ilaçlara ben de gene kendimi ilaç içmemeye itiyorum.
Neden?
Her şey için kooooocaman bir neden?
Ya birisi yakınımda kendini peygamber ilan edip bana bunların nedenini açıklayacak ya da ben dikine kesiyorum bileklerimi.
Ve benden inançlı olmamı bekliyorlar.
Bizi her zaman izleyen, affedici, koruyup kollayan ama sözünü dinlemediğimiz zaman aşşağıda dumanlar içinde sıcak bir odası olan bir varlığa inanmamı, iman etmemi bekliyorlar ve aksi taktirde gözleri üzerime çekiyorum.
Benim bunu sorgulamaya iten şeyleri yaşadığım sırada bu gözlerin nerede olduğunu çoook merak ediyorum açıkçası.
İnanmıyorum.
İsterse gözümün önünde tekrar belirsin.
İster beni ölümle cezalandırsın.
Korkarak yaşamak istemiyorum.
Küçüklüğümde, gerçekten masum olduğumu düşündüğüm bir zamanda, korkuyla sindirildim. Oyuncaklarımla oynarken babam beni dövdü.
Oyun çağında oyun oynayan çocuk kadar suç işlemiş kim var ki şu dünyada? Yeni diş fırçasına heves etmiş, elinden düşürmeyen bir çocuğun, babasının diş fırçasını camdan atışını izlemesini hak edecek ne yapmış olabilir? Gözünün önünde annesinin bu kadar çırpınışlarını görmek zorunda mı bu çocuk? Abisinin hayatının böylesine yıpranışını?
Yıllarca acı içindeki insanları gördüm. Çocukluğum annemin boğazındaki ellerle geçti. Başından aşağı dökülen çorbalarla. Sürekli üzülen abimi gördüğüm günlerle. Yıllarca peşimizi bırakmayan analarını avratlarını siktiğim dedikoducu orospuları duymak ve görmekle geçti. Yapılan haksızlıkları görüp bir şey yapmamakla.
Kendimde cesaret görememle. Kendimi dışlanmış hissetmemle. Yoklukla. Dar boğazlıkla. Dışlanmakla. Kınanmakla. Bütün gözler üzerimde.
Ve benden mutlu olmamı, kafaya bir şey takmamı isiyorlar.
Tabii kii :))) Küçük renkli ilçlarımızı içeceğiz ve cennete hoşgeldiniz :)))
Yazan; Polyanna.
Peki,
bizi kim sikti?