^^

Kestim saçlarımı, çok da cici oldu. Marjinal bir kürt kızı oldum dhghdsjhkjlk
Yenilikler iyidir, hiçbir şey de vazgeçilmez değildir. ;););); jdshgjhkdjlş

Geçmiş

Değersiz insanları şöle amına koduğum çekil deyip hayatınızdan atınca hafifliyorsunuz, molped reklamındaymışsınız gibi hoplaya zıplaya yürüyorsunuz. Etrafa gülücükler saçmasanız bile içinizde çiçekler açıyor yine.

Sizin sevilmenize ihtiyacınız yok, benim de. Kendinizi sevin. Sürekli değişin. Düşünceleriniz yaptıklarınız falan her şeyi değiştirin. Başka tarzlar başka şeyler öğrenin. Nabza göre (Yakın ilişkilerde ilerleme kaydetme aşamalarını öğrenmek de dahil olabilir.)

Özgürleşin. Çünkü şunu öğrendim.

Farklı bir düşüncenin bulunduğu bir toplumda bulundum. Değişikk bir düşünce paylaşılan enerjik bir ortamdı. Kaba insanlara rastlamayacağınız, aksine bakımlı kadınlara ve sabahları röpteşambır giyen beylere rastlyacağınız bir ortam. Kasıntılı bir elitlik olmayan ama alttan alttan şşş elini indir diyen bir ortam...

Velhasıl kelam, bu bulunduğum ortamın benim katıldığım etkinliği bir tiyatro oyunuydu. Spütüel bir inanış barındıran oyun halka yakındı da. Bu inanışa göre (böyle söyleyince gizli bir cemiyetin gençlik kollarına katılmışım gibi oldu amk) bu yaşadığımız dünya aslında gerçek dünya değilmiş. Gördüğümüz herşey bir ilüzyonmuş. Aslında maddesel bir ortam değilmiş. Ve bence belkide başka bir gezegenin cehennemi. Ve bizim asıl yerimiz, gerçekten ruh eşimiz varmış. Oradaymış. Burada değil. Yansıma üçgeni vs. var ama girmiycem o konuya. Yani arkadaşlar. Her şey mümkün. Bakın, HER ŞEY MÜMKÜN.

Yani, sikik sikik şeyleri kafaya takıyoruz. Boşa yapıyoruz bunu aslında. Biliyorum, mümkün değil üzülmemek biliyorum ki.

Neyse siz aldınız mesajı ödgfhjlkl

Hiç bişey söylemiyceksen önce gel attığın ses kayıtlarını tek tek ptt dosyaları arasından ayıkla. Sonra Seni bana hatırlatan şarkıları sil. Telefondan attığım 2000 i geçkin fotoğraf dosyasının içinden fotoğraflarını bul. Bilgisayarıma sakladığım fotoğraf arşivini de bul sil. Skype'ta favorilerden kaldır artık kendini ki o gri soru işaretini görmeyeyim. Vatsaptan konuşmanı sil. Ss leri sil. Tarayıcımın sık kullanılanlarından yok et blogunu. Oyundaki karakterlerin bana seni hatırlatmasını istemiyorum artık. Mesaj yazmadan önce kelime tahmininde çıkan ismini kaldır. Bana yaşattığın duyguları unuttur, bana söylediğin sözleri unuttur.

Yada hepsini boşver, bana bi şarkı daha söyle.

...

İğrenç bir gün geçirdiğimi çok net bir şekilde belirtmek istiyorum. Eğer olur da birileriniz sikine takar okursa bilmesini istediğim bir kaç zırva daha var.
Otobüste ağlayarak eve geldim. Kulaklığımda onun sesi vardı. Yanlışlıkla arkadaşlarıma onun ismiyle seslendiğim çocuk benden tek kelimeyle ayrılmıştı bir saat evveli.
Belki bu yazıyı yazarak ona değer veriyor gibi duruyorum ve belki "ayrıldığın kişiye değer verdiğini belli etme" kuralını ihlal ediyorum. Ama ben onu çok seviyodum ki. Değer de veriyodum. Neden sakliyim?
Sayfalar dolusu küfür etmek isterdim şuan, ama ağzımdan kötü bir söz çıkmıyor. Uzun yazı okumayı sevmediğini de biliyorum ama senin benden bir kelimeyle ayrılışın gibi olmuyor seni anlatmak.
Ne yaptığımı bilmiyorum. Galiba biraz erkek gibi davranıyomuşum. Ve bi kaç yüzkilometre de uzağındaymışım. Böyle ufak şeylerdi nasıl oldu bilmiyorum bu kadar büyüdü.
Arkadaşlarım söylenirdi, o çocuk sana göre değil, bu işin oluru yok vs vs... Hep söylerlerdi. Ben dinlerdim ama mesaj atınca öyle olacakmış gibi hissetmezdim. Kendimi o kadar inandırmıştım ki onun beni sevdiğine ve hiç gitmeyeceğine gerçekten beni sevmediğinde ve gittiğinde inanamadım bile.
Beni olduğum gibi kabul edemedin. Beni sevdiğini sandın. Belki seni etkileyen bir iki bişey oldu da kandırdın kendini. Belkide hepsi numaraydı. Belki de şuan da bana şaka yapıyosun. Beni yollarda ağlatan, duşta ağlatan, her yerde ağlatan kocaman iğrenç bir şaka belkide. Yada inanmak istediğim tek şey...
Çirkinim ya da. Ya da mesaj attığın diğer kızlardan biri daha cazip geldi. Ya da ne bilim işte amk belki benden daha iyisidir.
Benden sonra mutlu ol falan demiycem. Bak eserine, bu şaheserin sanatçısı neden onun gibi olmasın. Sonuçta ondan bir parça değil mi? Sende benim gibi hissedersin umarım. Umarım anlarsın koşulsuz sevmenin nasıl bişey olduğunu. Umarım sen de böyle terk edilirsin, umarım seni de yarım bırakırlar.
Sadece emin olmak istiyorum, hayatıma devam edebilmek ve denizden kafamı çıkarıp ufak bir nefes alabilmek için sadece, lütfen bir daha beni aklına getirme. Aksi taktirde çocuk gibisin.
Çocuk gibi davranıyorsun. Ve işin kötü tarafı ben de oyuncağınım işte.
Gözyaşlarımla, papatyalı şampuanımla yıkandım ve şimdi hala ıslakken yazıyorum.
Söyleyecek daha çok söz bulabileceğime eminim ama bendeki değerinin son parçalarını tükettin.
He bide hatırlıyomusun konuşuyoduk eski sevgililerin hakkında, orospu diyodun kızlar için. Belki benim için de dersin, sırf kendin orospu olduğun için.

Sümüklü Böcek Misali

Ben bahçesi olan bir evde çamurun çimenin içinde geçirdim çocukluğumu. Solucan, karınca, kedi besledim. Sümüklü böcekleri de pek severdim. Ta ki o sevimli sümüklü böceğin sıçışını görene dek. Sonra da pek yanaşmadım.

Hayvanın kabuğunda bi delik var, o delikten hem kafasını çıkarıyo hem de sıçıyo. Böyle haysiyetsizce bir davranış daha görmedim ben böyle sakin bi hayvandan yav...

Demem o ki bağzı insanlar da aynı böyle, ağzı yüzü belli değil orospu çocuklarının. Uzak durun onlardan!

Yavaş yavaş ilerliyo bu sümüklü böcekler bi bakıyosun ağzından sıçıyo, götünden antenleri çıkıyo. Boşverin. Çok istiyosan git çiçek falan besle amk en azından yeri yurdu belli.

Ben anlamıyorum arkadaş, herkes mi deli olur bi ailede...