Her gece yatarken hayal kuruyorum. Bunların hiçbirinin olmadığını, hepsinin aslında rüya olduğunu düşünüyorum bazen. Bazen de sadece beni affedebileceğin bir hata olduğunu hayal ediyorum. Gelip sana ağladığımı, senin bana sarıldığını düşünüyorum. Bütün mesajlaşmalarımızı hayal ediyorum. Yaptıklarımızı baştan kurguluyorum. Olan biteni düşünüyorum. Sonra birden kanım donuyor. Gerçekten söylediklerin ve gerçekten yaşananlar geliyor aklıma. Her gece ağlıyorum bu sebeple. Sana en çok ta o yüzden kızgınım. Kimselere belli etmeden sessizce ağlamak zorunda kaldığım için. Biliyorum ki annem endişelenecek çünkü.
Sabah kalkıp, güleceksin ama, yanımdaki yastığın sen olduğunu düşünüyorum. Görsen, acırsın.
Tekrar ağlamaya başlıyorum sonra. Bu sefer de sabahları. Midem bulanmaya başlıyor sonra. Ayaklarımı kendime çeke çeke ağlıyorum.
Çünkü bunların hepsi benim suçum değil. Çünkü böyle olsun da istemedim. Çünkü sevdim, çünkü güvendim.
Ne geldiyse başıma akılsızlıktan geldi. Aptallıktan.
Haklısın, sana akıllı kız lazım. Çünkü sen mükemmelsin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder