ORGY' den alıntı;

Size ders veya nasihat verecek değilim. Nasihat verecek de son kişiyim belki. Ama yazdıklarımı aklınızın bi tarafına not edin.
Rakı, bira, vodka ve benzeri içkiler… Ne kadar keyif verse de, insanın hayatının içine ediyor. Kendimden biliyorum. Arkadaşlar, ben alkol bağımlısıyım. Amatem’de tedavi görmeye devam eden bir alkol bağımlısıyım. Sabahın köründe içmeye başlayan bir hastayım.İlk 16 yaşında tanıştım alkolle. Baktım başım dönüyor, çakır keyf oluyorum, bazı şeyleri unutuyorum, devam ettim içmeye. 7 senedir aralıksız kullanıyorum. Şuan 23 yaşındayım, hala kullanıyorum. Kullanıyorum diyorum, çünkü benimki “içki içmek" olayını aştı artık. Alkolle yaşamak falan deniyor. Tabii alkol devamını getiriyor. Alkolle sınırlı kalmıyor hiçbir şey. Peşinden uyuşturucu geliyor. Beynin, vücudun, düşüncelerin uyuştukça daha da ileri gidiyorsun. Öyle bir aptallık yapıyorsun. İster istemez. Uyuşturucuya da hayatına sokuyorsun.Hayatım bombok durumda. Arkadaş çevremden tutun, eğitim hayatıma kadar. Her şeyi bok ediyor.
Arkadaşın bi yere çağırıyor, “ya şimdi oraya bi ton para gider, ben o parayı alkole veririm daha iyi" düşüncesi beyninin en dibine yerleşiyor ve sosyal hayatın bitiyor.
Sabah kahvaltı yapmadan başlıyorsun içmeye, öğlen yemeği, akşam yemeği, gece bilgisayar başında Twitter muhabbeti derken bi bakmışsın 13-14 kutu bira bitmiş. Tabii bu paran yoksa. Paran varsa rakıya, vodkaya, viskiye kadar gidiyor bu iş. Çünkü daha da çok uyuşturmak istiyorsun beynini. Düşüncelerini. Düşündüklerini.
Aptalca bir yazı oldu, farkındayım. Sadece bazı şeyleri vurgulamak istedim. Alkol sadece özel günlerinizde keyif için içtiğiniz bir şey olsun. Benim gibi günlük ihtiyaç haline gelmesin. Benim gibi sizi oraya buraya borçlu hale getirmesin. Benim gibi hayatınızı bok etmesin. Ne yazık ki ben izin verdim buna. Siz izin vermeyin. Ben çok zayıf durdum alkolün ve uyuşturucunun karşısında. Siz dimdik durun.
Söyleyeceklerim bu kadar. Vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim.